بیت هشتم: ساختار فعل شرطی: در قدیم، به ویژه در گونۀ خراسانیِ زبان فارسی، به آخرِ فعل شرط و جواب آن حرف «ی» میافزودند. مولانا در بیت مورد بحث، از این ساختار استفاده کرده است. این بیت را میتوانیم چنین بازنویسی کنیم: اگر این تن کم میتنید و کم راهِ دلم را میزد، راه [پیدا] میشد و من را این همه گفتار نمیبود.
ــ تن: مولانا در آثار خود، بارها کلمۀ «تن» را به معنی «نفس» به کار برده است و منظور او از این کلمه، صرفاً این «بدنِ فیزیکی» نیست، بلکه مقصود او آن بخش از وجودِ انسان است که او را به سوی کارهای ناشایسته و ناپسند فرامیخواند و در زبان دین به آن «نفس اماره» میگویند.
ــ کم: یکی از معانی این واژه در زبان فارسی «هیچ و اصلاً» است و «نفیِ کامل» را میرساند. برای مثال در این مصراع حافظ «کمآزاری» به معنی «بیآزاری» است: «که رستگاری جاوید در کم آزاری است». کاملاً روشن است که حافظ نمیخواهد بگوید: «برای رستگاریِ ابدی دیگران را کمی آزار بدهید»، بلکه منظور او آن است که «برای رستگاریِ جاوید اصلاً در پیِ آزارِ دیگران نباشید». در این بیتِ مولانا نیز همینگونه است و «کم» معنی «هیچ» میدهد و جمله را منفی میکند؛ بنابراین بخش نخستِ بیت به این معنی است: «اگر این تن نمیتنید ...».
ــ تنیدن: این فعل که در اصل به معنی «بافتن» است، به طور گستردهای در آثار مولانا به کار رفته است و حقیقتاً گاهی از اوقات تشخیص معنای آن بسیار دشوار است و جای یک تحقیقِ خوب در این زمینه خالی است. دکتر توفیق سبحانی آن را «تابیدن، پیچیدن، گرفتار کردن، به پر و پای کسی پیچیدن» معنی کردهاند. استاد شفیعی کدکنی به معنای این کلمه اشارهای نکردهاند ولی بخش اول بیت را چنین معنی کردهاند: «اگر تمایلات جسمی و گرایشهای تن نباشد ...». ظاهراً ایشان «تنیدن» را به معنی «توجه کردن و تمایل داشتن» گرفتهاند. من با احتیاط تمام «تنیدن» را، در این بیت، به معنی «مایۀ دردِ سر و گرفتاری شدن» گرفتهام.
ــ سخن و خاموشی: مولانا در این بیت «پُرگویی و پُرحرفی» را عملی نفسانی دانسته است. به نظر او اگر کسی از دست نفس رهایی یابد، خاموش میشود و از پُرگویی رهایی مییابد.
ــ معنای بیت هشتم: اگر این تن (نفسِ) من اینگونه برای من دردِ سر و گرفتاری درست نمیکرد و مرا از راه به در نمیبُرد، راهِ درست پدیدار میشد و من اینهمه حرف نمیزدم و خاموش میشدم.
با توجه به افزایش روز افزون منابع مجازی در مورد عرفان به ویژه درباره شاعر بزرگ ایرانی مولانا جلال الدین مشهور به مولوی و بیان مطالب غیر کارشناسی درشبکه های مجازی، برآن شدیم تا با استفاده از سخنان اساتید مطرح عرفان و مولوی شناسان با اطمینان از صحت مطالب و منابع چکیده ای از شرح حکایات مثنوی، فیه ومافیه، ابیات دیوان شمس و فایلهای سخنرانی در این خصوص و سایر عرفا را در اختیار علاقمندان قرار دهیم.