مولوی و عرفان | مولوی , مولانا ,منطق الطیر عطار- دیوانه وخضر, تفسیر , شعر

عطار حکایت دیوانه وخضر روبیان میکند:

بود آن دیوانه ای عالی مقام                          خضر با اوگفت ای مرد تمام

Ñ دیوانه . انسانی که از نظر روحی دچار دگرگونی شده 
عالی مفام . انسان فرهیخته ودانشمند مثل بهلول یا ملا نصرالدین  مردم آنها رو دیوانه میدانستند ولی آنها دانشمند بودن 
مرد تمام ، انسان کامل

رای آن داری که باشی یار من                          گفت با توبر نیاید کار من

Ñ رای آن داری : تصمیم گرفتی ، خیال داری

خضر به دانمشند دیوانه نما میگوید ای انسان کامل تو تصمیم داری با من همراه شوی؟د وآن مرد جواب میدهد: خیر

روش من با روش تو یکسان نیست راه من وتو از هم جداست .

زآنکه خوردی آب حیوان چند راه                        تا بماند جان تو تا دیرگاه 
برای اینکه تو چند بار آب زندگی وحیات جاوید خوردی ومیخواهی زمان زیادی در دنیا باشی .

من در آنم تا بگویم ترک جان                              زانکه بی جانان تدارم جان 
من خیال دارم جسمم را ترک کنم.وبی جانان یا روح زنذه بودن مفهومی ندارد. 

Ñ جان .جسم /وجانان در اینجا ، روح است

چون تو اندر حفظ جانی مانده                            من به تو هرروزجان افشانده
بهترآن باشد که چون مرغان زدام                        دور می باشیم از هم والسلام

برای اینکه تو سعی میکنی جسمت رو در دنیا حفظ کنی ولی من هر لحظه برای رفتن به عالم معنا آمده ام پس بهتره مثل مرغ ها که

راهشون یکی نبود از هم جدا شدن تو هم راهت از من جدا باشد.*خلاصه کلام وخنم گفتگو*