مولوی و عرفان | مولوی , مولانا ,آواتار_کیست, تفسیر , شعر

در دورانهای اوتاری، اوتار به عنوان والاترین مرشد کامل، سمت خویش را در رأس هیأت روحانی اشغال می کند. دورانهای اوتاری مانند جذر بهاره آفرینش می باشند. اوتار سرچشمه انتشار نیرویی جدید و آورنده ی بیداری جدیدی در آگاهی و تجربه جدیدی در زندگی می باشد و آن هم نه برای عده ای معدود بلکه برای همه. آن کیفیت نیرو و آگاهی که قبلا مورد استفاده و تمتع ارواح پیشرفته بود در این زمان در اختیار همه ی انسانیت قرا رمی کیرد. به طور کلی هستی به سطح رفيع تری از آگاهی ترقی می نماید و به جریان شدیدتری از انرژی خو می گیرد. ارتقایی که از احساس به منطق انجامید یک چنین قدمی بود و ارتقاء از منطق به الهام قدمی دیگر خواهد بود. انتشار نوین این انگیزه آفریننده با واسطه ی تجسمی از ربانیت یا حلول خدا در حالتی به خصوص - یعنی اوتار _ انجام می گیرد. این اوتار اولین روحی بود که در سیر تکامل به مقام مرشد کامل (سدگورو) رسید و او تنها او تاری است که تا کنون تجلی کرده یا تجلی خواهد کرد. به وسیله ی او بود که خدا برای نخستین بار، سفر خود را از ربانیت ناآگاه به ربانیت آگاه به انجام رسانید. ابتدا ناآگاه و انسان شد تا آگاهانه خدا شود. توسط او هر چند گاه خدا آگاهانه جسم انسانی می گیرد تا به انسانها رستگاری بخشد.

اوتار در اشکال مختلف، تحت نامهای مختلف، در زمانهای مختلف و در نقاط مختلف دنیا تجسم می پذیرد. از این رو که ظهور او همیشه با تولد روحانی بشر همراه است، زمانی که پیش از تجلی اوست، زمانی است که انسانیت از درد این زایمان قریب الوقوع در رنج است. انسانها بیش از بیش اسیر امیال و بیش از همیشه مقهور حرص، گرفتار ترس و پایمال غضب می باشند. اقويا بر ضعفا تحکم می کنند و متمکنین فقرا را تحت فشار قرار می دهند و اکثریت افراد توسط عده ی معدودی که در قدرت هستند استثمار می شوند. افراد که هیچ سکون و آرامشی ندارند برای فراموش نمودن وضع خود متوسل به هیجانات مختلف می گردند.
فساد اخلاق اوج می گیرد، قتل و کشتار توسعه میابد و دین مسخره می گردد. فساد در تمام شئون اجتماع راه میابد، نفرتهای طبقاتی و ملی اوج گرفته حمایت می شوند، جنگها در می گیرند و انسانیت مستأصل می گردد و امکان جلوگیری از این موج ویرانگر غیر ممکن به نظر می رسد. در یک چنین هنگامی اوتار ظهور می کند و چون تجلای کامل خدا در شکل استان می باشد برای افراد بشر معیاری می گردد تا خود را با آن بسنجند که چیستند و چه می توانند بشوند.

او با تفسیر موازین ارزشهای انسانی در چهارچوب یک زندگی اقدس انسانی به آن ارزشها تحقق می بخشد. او به همه چیز علاقمند است ولی به هیچ چیز وابسته نیست. کوچکترین واقعه ممكن است دل او را به رحم آورد در حالیکه بزرگترین فجایع در او بی تاثیرند

آواتارها امروز به ندرت در روي كره ی زمين وجود دارند. بنا بر فرهنگنامه ی " لوسبانگ رامپا" ، آواتار شخصی است كه كارما يا سرنوشت ندارد! موجودی است كه الزاما" نبايد انسان باشد، اما پوشش و شكل ظاهری انسانها را مي تواند به خود بگيرد تا به كمك انسانها بيايد.

آواتارها بر اساس تجربيات گوروهايي كه آنها را ديده اند، معمولا" قدي بلند دارند. آواتارها وقتي در جهان ظاهر مي شوند كه اغتشاش و خطري براي بشريت وجود داشته باشد معمولا" كسی اين آواتارها را نمي شناسد و توان شناسايي آنان را ندارد ، مگر آنكه خودشان هويت خود را آشكار كنند. اين موجودات پاك هستند و فقط زماني قادرند بر روي كره ي زمين زندگي كنند كه شرايط زجر كشيدن و تحمل مشقات سخت را بپذيرند. 

هر كدام از گوروها و آواتارها هم انواع مختلف دارند .
ليندا گودمن گفته است : " آواتار داريم تا آواتار...!
بعضي از آنها هنوز هم صاحب بدن فيزيكي و انساني خود هستند ( تعدادي از آنها به محاسبات زميني، بيش از چند قرن عمر دارند! ) 
بعضي ديگر به كالبد انسان زميني مي روند كه فكر و روحشان مجراي كانالي را براي آنها فراهم مي آورد و با اجازه ي باطن رفيع آن كالبد ، آواتار مزبور اين شخص را به عنوان مجرايي براي تنوير افكار جهاني استفاده مي كند.
آن هم در زمانهايي كه در تاريخ جهاني كره ي زمين لازم است كشف جديد يا اختراعي تازه صورت بگيرد تا جهان قادر شود به تكامل و رشد خود ادامه دهد. كه به اين كار مي گويند : " تحت الشعاع قرار دادن. "